Κατά κανόνα, η υπεύθυνη αγκυροβόληση είναι αποτέλεσμα καλής προετοιμασίας. Γι’ αυτό:

• Επιλέγουμε πάντα τον εξοπλισμό με γνώμονα την υψηλή ποιότητα των υλικών: όλα τα υλικά δεν είναι ίδια, ακόμη κι αν μοιάζουν να είναι.
• Ενημερωνόμαστε για την περιοχή και εξερευνούμε εναλλακτικές θέσεις αγκυροβόλησης. Δεν ξεχνάμε ότι ο καιρός μπορεί να μεταβληθεί κατά τη διάρκεια της νύχτας και να απαιτηθεί  εκ νέου αγκυροβόληση σε προφυλαγμένη από τον καιρό θέση.
• Ελέγχουμε πάντα τον βυθό.
• Επιλέγουμε περιοχή με άμμο ή με άργιλο.
• Προσέχουμε η άγκυρα που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι η κατάλληλη για τον βυθό αγκυροβόλησης.
• Έχουμε πάντα μαζί μας βοηθητική άγκυρα.

• Σταματάμε το σκάφος.
• Κατεβάζουμε την καδένα της άγκυρας με ελεγχόμενο τρόπο, για να προστατεύουμε τον βυθό. Κι αυτό γιατί εκτός από την άγκυρα, εξίσου επικίνδυνη για το οικοσύστημα του βυθού είναι η αλυσίδα της. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν ένα σκάφος έχει αγκυροβολήσει, περιστρέφεται κυκλικά γύρω από την άγκυρα και η αλυσίδα καταλήγει να ξεριζώνει ό, τι βρίσκεται στον βυθό, κάτι που μπορεί να καταστρέψει και τα λιβάδια της Ποσειδωνίας αν βρίσκονται εκεί. Η σύρση της αλυσίδας πάνω σε λιβάδια Ποσειδωνίας είναι ίσως το σημαντικότερο και μεγαλύτερης χωρικής έκτασης πρόβλημα (πολλές δεκάδες μέτρα από το σημείο αγκυροβόλησης) που προκαλεί εν γένει η αγκυροβόληση.
• Απελευθερώνουμε επαρκές έκταμα της καδένας της άγκυρας, ώστε να διεισδύσει η άγκυρα στον βυθό και έτσι να αποφύγουμε το επιβλαβές σύρσιμό της.
• Προσέχουμε η καδένα της άγκυρας να είναι άκαμπτη και η πλώρη να γυρίζει και να ευθυγραμμίζεται προς την κατεύθυνση της άγκυρας.
• Σε περίπτωση αμφιβολίας, επαναλαμβάνουμε τον ελιγμό αγκυροβόλησης.
• Ελέγχουμε τις καιρικές συνθήκες.
• Σε περίπτωση αμφιβολίας, χρησιμοποιούμε ένα βαρίδι άγκυρας. Ένα μέλος του πληρώματος επίσης μπορεί να  κολυμπήσει με μάσκα και αναπνευστήρα για να βεβαιωθεί ότι η άγκυρα έχει βυθιστεί στον πυθμένα.
• Σε περίπτωση πρόσδεσης με πριμάτσα στην στεριά, φροντίζουμε να δέσουμε σε σημείο που να αντέχει το βάρος του σκάφους και τις ασκούμενες δυνάμεις. Φροντίζουμε να μην δέσουμε  σε δέντρα. Τοποθετούμε σημαδούρες και φώτα σήμανσης στην πριμάτσα.

• Αμμώδεις παραλίες: ιδιαίτερα κατάλληλες.
• Άργιλος: ιδιαίτερα κατάλληλος.
• Λιβάδια Ποσειδωνίας: ακατάλληλα. Η αγκυροβόληση σε περιοχές όπου υπάρχουν ή υπολογίζεται ότι υπάρχουν λιβάδια Ποσειδωνίας δεν είναι επιτρεπτή, ώστε να μην κινδυνεύει η ζωή και το οικοσύστημά της.
• Λάσπη: όχι πολύ κατάλληλη.
• Ιζηματώδης λάσπη: δύσκολη, αλλά εξαρτάται από τη σκληρότητα και τον τύπο της άγκυρας.
• Βράχος: ακατάλληλος.
• Βότσαλα / μικρές πέτρες: η βύθιση της άγκυρας εξαρτάται από το υπόστρωμα, αφού οι πέτρες μπορεί να μπλοκάρουν τα κινούμενα μέρη.
• Μεγάλες πέτρες: μάλλον ακατάλληλες γιατί οι άγκυρες μπορεί ακόμα και να χαθούν, εάν σκαλώσουν.

• Άγκυρα κατάλληλη για το βάρος του πλήρως εξοπλισμένου σκάφους, σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.
• Κλειδί καδένας με στριφτάρι που επιτρέπει στο σκάφος να αλλάζει θέση χωρίς να μετακινείται η άγκυρα και χωρίς να μπλέκεται η καδένα.
• Τουλάχιστον μία κύρια καδένα άγκυρας.
• Εργάτη άγκυρας που διευκολύνει τους ελιγμούς κατά την αγκυροβόληση.
• Νύχι καδένας ή κλέφτη που αποτρέπει τα υπερβολικά τραντάγματα και ανακουφίζει τον εργάτη της άγκυρας.
• Μπάλα άγκυρας που είναι υποχρεωτική την ημέρα.
• Φανάρι άγκυρας που είναι υποχρεωτικό τη νύχτα.
• Ανεκτής (ειδικά σε καταμαράν) που διανέμει το φορτίο και στα δύο κύτη.

Συνιστάται να έχουμε διάφορες άγκυρες στο σκάφος, για διαφορετικούς βυθούς αγκυροβόλησης. Κάθε μία από αυτές τις άγκυρες πρέπει να μπορεί να συγκρατεί το σκάφος μόνη της: αυτό είναι κάτι που ορίζεται από το βάρος του σκάφους. Πληροφορίες για το απαιτούμενο μέγεθος παρέχονται συνήθως από τους κατασκευαστές με σχετικούς πίνακες.

Ένας ολοκληρωμένος εξοπλισμός βοηθητικής άγκυρας δεν χρησιμεύει μόνο ως υποκατάστατο σε περίπτωση ζημιάς ή απώλειας της κύριας άγκυρας.

Μπορεί, επίσης, να περιορίσει τον κύκλο κίνησης του σκάφους γύρω από την άγκυρα σε στενά και πολυσύχναστα αγκυροβόλια, διευθετώντας τον σε σχήμα V ως δεύτερη άγκυρα πλώρης. Η δεύτερη άγκυρα πλώρης είναι επίσης ένα χρήσιμο μέτρο ασφαλείας σε ισχυρούς ανέμους. Τέλος, ο εξοπλισμός της βοηθητικής άγκυρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί με το ρεύμα σε παλιρροϊκές περιοχές, έτσι ώστε να μην απαιτείται νέος ελιγμός αγκυροβόλησης όταν η φουσκονεριά υποχωρεί.

Πιθανός λόγος για το σύρσιμο της άγκυρας, είναι ότι η καδένα μπορεί να έχει εμποδίσει την άγκυρα να διεισδύσει στον βυθό. Για να το αποφύγουμε αυτό, είναι καλύτερο να πλεύσουμε μία φορά στο επιθυμητό σημείο αγκυροβολίου, πριν από την τελική κίνηση αγκυροβόλησης, και να προσδιορίσουμε τον βυθό και το βάθος του νερού πριν εκτελέσουμε τον πραγματικό ελιγμό.

Τότε, θα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πόσα μέτρα καδένας χρειάζονται μέχρι τον πυθμένα της θάλασσας και θα μπορέσουμε να αρχίσουμε να τη φουντάρουμε ελεγχόμενα όταν το σκάφος δεν κινείται πλέον.

Μόλις η άγκυρα βρεθεί στον πυθμένα της θάλασσας, το σκάφος θα πρέπει να αρχίσει αργή κίνηση προς τα πίσω ενώ η καδένα παράλληλα συνεχίζει να φουντάρεται ελεγχόμενα μαζί με την άγκυρα.

Αυτό διασφαλίζει ότι η άγκυρα μπορεί να στρίψει ελεύθερα στον βυθό και να «θαφτεί». Σε κάποιο σημείο της διαδικασίας, καλό είναι να κάνουμε και ένα μικρό «κράτημα» στο φουντάρισμα, ενώ το σκάφος συνεχίζει να κινείται ανάποδα, προκειμένου να δούμε αν η άγκυρα κρατάει καλά και η καδένα τεντώνει. Το σύρσιμο της αγκύρας γίνεται αντιληπτό από τους κραδασμούς στην καδένα. Αν η καδένα είναι άκαμπτη, η άγκυρα συγκρατείται.

Με αυτή την τελευταία κίνηση, είναι δυνατόν να αποφευχθεί και άλλη μια σημαντική αιτία συρσίματος που έχουμε όταν η άγκυρα δεν έχει μαγκώσει. Η άγκυρα πρέπει πάντα να τραβιέται με τάση στον πυθμένα και να ελέγχουμε το κράτημα της. Ομολογουμένως, η δύναμη του ανέμου που επενεργεί στο σκάφος μπορεί επίσης να βυθίσει την άγκυρα, ώστε να κρατήσει με το πέρασμα της ώρας.

Χρειάζεται προσοχή γιατί ειδικά σε ήρεμα νερά, η εντύπωση ότι η άγκυρα συγκρατεί καλά μπορεί να είναι παραπλανητική. Μπορεί να συγκρατεί επιφανειακά, αλλά να ξεσύρει όταν αρχίσει να φυσάει. Για τον λόγο αυτό, πρέπει  να ελέγχουμε το κράτημα της άγκυρας διαρκώς.

Όταν απελευθερωθεί το απαιτούμενο μήκος της καδένας, η καδένα επιφορτίζεται και το σκάφος σταματά. Στην ιδανική περίπτωση, η καδένα γίνεται αργά άκαμπτη και η πλώρη ευθυγραμμίζεται προς την κατεύθυνση της άγκυρας. Αυτό είναι ήδη ένα καλό σημάδι. Αν η πλώρη δεν γυρίσει, κάτι δεν πάει καλά.

Εφόσον παραστεί η ανάγκη, μπορούμε να εκτελέσουμε τον ελιγμό αγκυροβόλησης και με τα πανιά. Ο φλόκος θα πρέπει να μαζευτεί εγκαίρως για να υπάρχει χώρος στο μπροστινό κατάστρωμα, αλλά η μαΐστρα μπορεί να παραμείνει. Αν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για τη συγκράτηση της άγκυρας, επαναλαμβάνουμε τον ελιγμό. Καλύτερα να επαναλάβουμε τρεις φορές, παρά να παρασυρθεί το σκάφος στη μέση της νύχτας και με δύσκολες καιρικές συνθήκες (αέρας /βροχή).

Αν είναι εφικτό, ελέγχουμε αν η άγκυρα έχει εισχωρήσει στον πυθμένα. Εάν το σκάφος βρίσκεται σε βάθος κολύμβησης με αναπνευστήρα, μπορούμε εύκολα να κολυμπήσουμε μέχρι την άγκυρα ακολουθώντας την καδένα σε βάθος έως πέντε μέτρα. Αν  αγκυροβολήσουμε σε διαυγή νερά, είναι η τέλεια συνθήκη. Σε αυτήν την περίπτωση μπορούμε μερικές φορές να βλέπουμε την άγκυρα από την επιφάνεια. Εάν είμαστε σε κρύα θάλασσα, καλό είναι να έχουμε μαζί στολή κατάδυσης. Μια άγκυρα που έχει ελεγχθεί οπτικά, παρέχει μία επιπλέον αίσθηση ασφάλειας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν σκοπεύουμε να αποβιβαστούμε από το σκάφος.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ακόμα και αν η άγκυρα στην αρχή συγκρατείται, μπορεί να ξεσύρει αργότερα. Ακόμη και η μετακίνηση του σκάφους γύρω από την άγκυρα μπορεί, σε ακραίες περιπτώσεις, να προκαλέσει την απώλεια του κρατήματος. Για αυτό, πρέπει να περιορίζεται όσο το δυνατόν περισσότερο, ειδικά όταν πρόκειται για σκάφη που τείνουν να ταλαντεύονται. Μια δεύτερη άγκυρα ή ένα βαρίδι άγκυρας που κατεβαίνει μέχρι ακριβώς πάνω από τον πυθμένα σίγουρα μπορούν να βοηθήσουν. Οι μετατοπίσεις ή οι ριπές του ανέμου ενδέχεται να έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα με την ταλάντευση: η άγκυρα επιφορτίζεται ξαφνικά εγκάρσια προς την κατεύθυνση του ανέμου.   

Ο εξοπλισμός της άγκυρας μπορεί να μετριάσει ένα μέρος αυτού του κινδύνου. Εάν είναι δυνατόν, η καδένα δεν θα πρέπει να συνδέεται απευθείας στην άγκυρα διότι, σε αυτήν την περίπτωση, οι κινήσεις της καδένας μεταδίδονται απευθείας στην άγκυρα. Στο σημείο σύνδεσης μπορεί να τοποθετηθεί ένα στριφτάρι με μάτι κλειδί, ώστε η άγκυρα να μπορεί περιστρέφεται γύρω από τον διαμήκη άξονά της. Σε αυτό μπορεί να στερεωθεί ένας κυρτός κρίκος καδένας που παρέχει στον τελευταίο σύνδεσμο της καδένας χώρο για κίνηση, έτσι ώστε η καδένα να μπορεί να περιστρέφεται γύρω από την άγκυρα χωρίς η ίδια η άγκυρα να αρχίσει αμέσως να κινείται.

Αν η άγκυρα κινείται πάνω σε ραουλό πλώρης, οι κρίκοι μπορεί να δυσκολέψουν την κίνηση. Σε αυτήν την περίπτωση, μία εναλλακτική λύση είναι ένα στριφτάρι άγκυρας, το οποίο έχει δύο συνδέσμους και είναι καμπυλωτό, έτσι ώστε η άγκυρα να στρίβει αυτόματα στη σωστή κατεύθυνση λόγω της βαρύτητας όταν βιράρεται. Σε οποιεσδήποτε συνθήκες πρέπει κατά την ανύψωση ή σε περίπτωση ξαφνικών μεταβολών του ανέμου, να θυμόμαστε ότι η άγκυρα συγκρατείται με ασφάλεια μόνο όσο η έλξη ενεργεί οριζόντια στον πυθμένα. Μόλις το τράβηγμα ενεργήσει προς τα πάνω, υπάρχει κίνδυνος να ελευθερωθεί η άγκυρα.

Το μήκος της καδένας της άγκυρας που πρέπει να χρησιμοποιηθεί, ώστε να εμπλέκεται οριζόντια με τον άξονα της άγκυρας συνήθως υπολογίζεται από έναν εμπειρικό κανόνα. Η βιβλιογραφία περιέχει ένα ευρύ φάσμα πληροφοριών, από το τετραπλάσιο του βάθους νερού για την καδένα, έως το δεκαπλάσιο του βάθους νερού για το σχοινί. Αυτοί οι εμπειρικοί κανόνες είναι τόσο παλιοί, όσο και αμφιλεγόμενοι. Δεν λαμβάνουν υπόψη ότι η καδένα της άγκυρας κρέμεται, περιγράφοντας μία καμπύλη και όχι μία ευθεία γραμμή.

Για μία επισκόπηση του μήκους της χρησιμοποιούμενης καδένας, είναι χρήσιμος ένας μετρητής καδένας ή η σηματοδότηση της καδένας ανά διαστήματα. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι χρήσιμο το σημάδεμα ανά πέντε μέτρα. Μερικές φορές, η καδένα της άγκυρας σημαδεύεται με βαφή σε σπρέι. Αυτό, ωστόσο, πρέπει να επαναλαμβάνεται σχετικά συχνά λόγω της διάβρωσης. Εναλλακτικά, διατίθενται έγχρωμες πλακέτες που πρεσάρονται στους κρίκους της καδένας. Και αυτές, ωστόσο, μπορεί να χαθούν με την πάροδο του χρόνου, ειδικά όταν χρησιμοποιείτε εργάτη. Σε κάθε περίπτωση, το σημάδεμα είναι απαραίτητο.

Σε ένα απλόχωρο αγκυροβόλιο, είναι σχετικά εύκολο να χρησιμοποιείται όση καδένα χρειάζεται. Με την προϋπόθεση ότι το σκάφος έχει αρκετό αποθηκευτικό χώρο, αντέχει το βάρος για να μεταφέρουμε επαρκή καδένα. Η κατάσταση είναι διαφορετική όταν πρόκειται π.χ. για μικρά σκάφη που δεν μπορούν να στοιβάζουν μακριές αλυσίδες άγκυρας ή για στενά ή πολυσύχναστα αγκυροβόλια. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι σκόπιμο να χρησιμοποιείται ένα βαρίδι άγκυρας, για να γίνεται η αγκυροβόληση με σχετική ασφάλεια παρά το περιορισμένο μήκος της καδένας.

Το βαρίδι άγκυρας φουντάρεται στην καδένα ή στο σχοινί της άγκυρας με τη βοήθεια ενός δεύτερου σχοινιού μέχρι ακριβώς πάνω από τον πυθμένα. Βοηθά να παραμένει η καδένα στον πυθμένα και να μειώνεται η γωνία έλξης στην άγκυρα. Στην αγορά υπάρχουν έτοιμα βαρίδια άγκυρας από μόλυβδο με χυτό σύρμα και τροχαλία. Εάν βέβαια δεν έχουμε μαζί μας, αλλά προκύψει η ανάγκη να χρησιμοποιηθεί βαρίδι άγκυρας, μπορούμε εύκολα να κάνουμε έναν αυτοσχεδιασμό. Για παράδειγμα, να φουντάρουμε προσεκτικά έναν κουβά με πέτρες ή να χρησιμοποιήσουμε έναν μικρό πτυσσόμενο γάντζο συνδεδεμένο με ένα μεγάλο αγκύλιο.

Ακόμη και με την καλύτερη προετοιμασία και απρόσκοπτους ελιγμούς αγκυροβόλησης, μπορεί να προκύψει το παρακάτω: η άγκυρά μας μπορεί να απελευθερωθεί από άλλες άγκυρες. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί εάν τα γειτονικά αγκυροβολημένα σκάφη μετακινηθούν ή απελευθερώσουν τη δική μας άγκυρα στη διαδικασία ανέλκυσης της δικής τους. Αυτό δεν μπορεί να αποφευχθεί εντελώς, αλλά βάζοντας μια σημαδούρα αγκυροβόλησης στη δική μας άγκυρα, η οποία δείχνει τη θέση της, βοηθάμε τα άλλα πληρώματα να τηρήσουν μια επαρκή απόσταση.

Πρακτικό όφελος: ένα αρκετά δυνατό σχοινί στη σημαδούρα αγκυροβόλησης μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως ‘’κλέφτης’’ και να βοηθήσει κατά την ανάκτηση της άγκυρας. Προσαρτημένη στο αντίθετο άκρο της καδένας, η γραμμή διαδρομής επιτρέπει μία διαφορετική γωνία έλξης στην άγκυρα. Εάν η άγκυρα δεν μπορεί πλέον να απελευθερωθεί συμβατικά - για παράδειγμα, επειδή έχει κλίση - υπάρχει τουλάχιστον μια πιθανότητα να την τραβήξετε κατακόρυφα στη γραμμή διαδρομής. Επιπλέον, η άγκυρα επισημαίνεται με τη γραμμή διαδρομής σε περίπτωση που πρέπει να ανακτηθεί από δύτη.

Όταν επιλέγουμε εξοπλισμό άγκυρας, αξίζει να εστιάζουμε στην ποιότητα. Δεν είναι όλοι οι χάλυβες ίδιοι. Ακόμα και αν οι αλυσίδες και τα κλειδιά φαίνονται ίδια με την πρώτη ματιά στον κατάλογο, στο ράφι ή στο καρούλι, η ουσία βρίσκεται στις λεπτομέρειες. Για όλα τα χρησιμοποιούμενα εξαρτήματα προσέχουμε το φορτίο θραύσης, το οποίο πρέπει να αναφέρεται στα τεχνικά στοιχεία.